Αιτίες, συμπτώματα και θεραπεία των κιρσών στους άνδρες στα πόδια

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, οι κιρσώδεις φλέβες στα πόδια στο πιο δυνατό φύλο είναι περίπου 3 φορές λιγότερο συχνές από ό, τι στις γυναίκες. Ωστόσο, όλοι, συμπεριλαμβανομένων των ανδρών, είναι ευάλωτοι σε αυτήν την ασθένεια.

Σύμφωνα με τους φλεβολόγους και τους αγγειοχειρουργούς, δεν υπάρχουν θεμελιώδεις διαφορές μεταξύ των κιρσών σε άνδρες και γυναίκες, αλλά δυστυχώς, οι πρώτοι ζητούν βοήθεια πολύ αργότερα, όταν η ασθένεια έχει αναπτυχθεί και είναι πολύ λιγότερο θεραπεύσιμη. Το άρθρο θα επικεντρωθεί στα χαρακτηριστικά της πορείας της νόσου στους άνδρες, καθώς και στις μεθόδους αντιμετώπισής της.

Η επίδραση της κληρονομικότητας και των κακών συνηθειών στην ανάπτυξη κιρσών

Πρώτα απ 'όλα, αξίζει να κατανοήσετε ότι οι κιρσοί ή οι κιρσοί στην ιατρική πρακτική είναι μια παθολογία που συνοδεύεται από παραμόρφωση των φλεβικών αγγείων. Σε αυτήν την περίπτωση, το τελευταίο διαστέλλεται, τεντώνεται, τα τοιχώματά τους γίνονται λεπτότερα και το σύστημα βαλβίδων παύει να αντιμετωπίζει τις λειτουργίες του. Οι συνέπειες της εξέλιξης της παθολογικής διαδικασίας είναι οι εξής:

• Στασιμότητα του αίματος στις φλέβες, αντίστοιχα, αυξημένη φλεβική πίεση.
• Η παραβίαση της κυκλοφορίας του αίματος συνοδεύεται από επιδείνωση της εκροής της λέμφου.
• Εμφανίζονται αγγειακά οζίδια, που ονομάζονται επίσης φλέβες αράχνης.
• Αγγειακή ρήξη και εμφάνιση αιματωμάτων.
• Εμφάνιση τροφικών ελκών.
• Αυξημένος κίνδυνος θρομβοφιλίας.

Μελετώντας την αιτιολογία των κιρσών, οι γιατροί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η ασθένεια είναι πιο πιθανό να αναπτυχθεί λόγω γενετικής προδιάθεσης. Ωστόσο, ο κληρονομικός παράγοντας δεν αφορά τις ίδιες τις κιρσώδεις φλέβες, μιλάμε για μια προδιάθεση για αδυναμία του συστήματος βαλβίδων, ως αποτέλεσμα της οποίας οι φλεβικές βαλβίδες εξασθενίζουν και φθαρούν γρηγορότερα. Αυτή η διαδικασία είναι η αιτία της μειωμένης κυκλοφορίας του αίματος στο αγγειακό κρεβάτι και, ως αποτέλεσμα, η ανάπτυξη της συμφόρησης, της παραμόρφωσης των φλεβών, δηλαδή των πολύ κιρσών.

Επιπλέον, οι κακές συνήθειες, στον κατάλογο των οποίων το πρώτο είναι το κάπνισμα και το αλκοόλ, παίζουν σημαντικό ρόλο στο ιστορικό των ασθενών. Η κατάχρηση προϊόντων καπνού και αλκοόλ επηρεάζει αρνητικά τη λειτουργία του καρδιαγγειακού συστήματος, καθώς και την κατάσταση των αιμοφόρων αγγείων και ακόμη και τη σύνθεση του αίματος. Και πάλι αναφερόμενος στα σκληρά στατιστικά στοιχεία, και οι δύο συνήθειες είναι πιο πιθανό να είναι άνδρες, είναι αυτό το γεγονός που θέτει το κάπνισμα και τον εθισμό στο αλκοόλ στην κορυφή της λίστας των λόγων για την ανάπτυξη των κιρσών.

Ωστόσο, οι δύο λόγοι που περιγράφονται δεν είναι οι μόνοι, υπάρχουν πολλοί περισσότεροι παράγοντες που θεωρούνται οι πιο πιθανό στη λίστα των αιτίων της παθολογίας:

1. Υπερβολικό άγχος στα πόδια λόγω επαγγελματικών δραστηριοτήτων (μάγειρες, χειρουργοί κ. λπ. ), υπερβολικό βάρος, υπερβολική σωματική άσκηση λόγω αθλήματος ή όλων των ίδιων επαγγελματικών δραστηριοτήτων (φορτωτές, κατασκευαστές κ. λπ. ).
2. Το μετάλλιο έχει ένα μειονέκτημα, οι κιρσώδεις φλέβες μπορεί να προκληθούν από την έλλειψη άσκησης ή μάλλον από έναν καθιστικό ή απλά καθιστικό τρόπο ζωής. Εάν προχωρήσουμε από αυτήν την άποψη, οι οδηγοί, οι υπάλληλοι γραφείων, καθώς και τα άτομα που, για άλλους λόγους, κινούνται λίγο, συμπεριλαμβανομένης της απροθυμίας, είναι ευπαθή στη νόσο.
3. Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός του καπνίσματος και της κληρονομικής προδιάθεσης, μία από τις σοβαρές και πολύ συχνές αιτίες είναι διάφορες ασθένειες στις οποίες εξασθενεί η πήξη του αίματος.

Όσον αφορά τις ορμονικές διαταραχές, που φορούν άβολα παπούτσια και παρόμοιους παράγοντες, είναι πιο εγγενείς στις γυναίκες, για τους ίδιους λόγους (λόγω του μεγαλύτερου αριθμού ενεργοποιήσεων), οι γυναίκες πάσχουν από κιρσούς συχνότερα.

Τα κύρια συμπτώματα των κιρσών

Όσον αφορά την κλινική εικόνα της νόσου, πολλά εξαρτώνται από το στάδιο της εξέλιξής της, καθώς και από διάφορους μεμονωμένους παράγοντες και αιτίες των κιρσών. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένα συμπτώματα που οι άνδρες αντιμετωπίζουν συχνότερα:

1. Το αρχικό στάδιο ανάπτυξης των κιρσών σπάνια ενοχλεί τον ασθενή. Μπορεί να υπάρχει ελαφριά κόπωση στα πόδια, χειρότερα το βράδυ, αίσθηση έλξης ή συμπίεσης, ελαφρύ πρήξιμο. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι άνδρες δεν δίνουν προσοχή σε τέτοια φαινόμενα και μάταια, καθώς η ασθένεια εξελίσσεται και με την πάροδο του χρόνου τα συμπτώματα γίνονται πιο έντονα και προκαλούν περισσότερα προβλήματα.
2. Καθώς εξελίσσεται η παθολογική διαδικασία, οι φλέβες αρχίζουν να εμφανίζονται κάτω από το δέρμα. Αρχικά, αυτά είναι αγγειακά δίκτυα και προεξέχουν χωριστά διευρυμένες φλέβες, οι οποίες στη συνέχεια συμπληρώνονται με αγγειακούς «αστερίσκους». Όσο περισσότερο αναπτύσσεται η ασθένεια, τόσο πιο εμφανές γίνεται αυτό το κλινικό σημάδι, στα μεταγενέστερα στάδια της ανάπτυξης της νόσου, οι φλέβες διογκώνονται κάτω από το δέρμα, σχηματίζουν οζίδια και αυξάνεται ο κίνδυνος τροφικών ελκών.
3. Οι δυσάρεστες αισθήσεις έκρηξης, ένα αίσθημα βαρύτητας στα πόδια, καθώς και το πρήξιμο που εμφανίστηκε προηγουμένως αργά το απόγευμα ή στο τέλος της ημέρας, κάνουν τους εαυτούς τους να αισθάνονται όλο και περισσότερο. Με την πάροδο του χρόνου, η δυσφορία εξελίσσεται σε συστηματικό πόνο, εξαπλώνεται κατά τη διάρκεια των αγγείων που επηρεάζονται από κιρσούς.
4. Σε μέρη όπου οι διευρυμένες φλέβες και το αγγειακό δίκτυο είναι σαφώς ορατές, φαγούρα εμφανίζεται στο δέρμα.
5. Οι κράμπες, οι οποίες συχνά περιλαμβάνουν μυς ποδιών ή μοσχαριού, μπορεί επίσης να διαταράξουν τη νύχτα.

Είναι σημαντικό να θυμάστε!Όλα τα περιγραφόμενα κλινικά συμπτώματα των κιρσών τείνουν να αυξάνονται το βράδυ, αλλά αυτό οφείλεται ακριβώς στην κόπωση. Δηλαδή, τα συμπτώματα γίνονται πιο έντονα επίσης με αυξημένη σωματική άσκηση.

Στάδια φλεβικής νόσου στους άνδρες

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η συμπτωματολογία και, εκτός από αυτήν, η κατάσταση της υγείας του ασθενούς και οι μέθοδοι θεραπείας των κιρσών, εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τον βαθμό εξέλιξης της νόσου. Συνολικά, υπάρχουν τρία στάδια στην ανάπτυξη της παθολογίας:

1. Αντισταθμιστική ή ήπια- σε αυτήν την περίπτωση, τα συμπτώματα είναι τα λιγότερο έντονα και ο ίδιος ο ασθενής ουσιαστικά δεν παραπονιέται για τίποτα. Ήδη στο πρώτο στάδιο, ελαφρώς προεξέχοντα αγγεία μπορεί να εμφανιστούν στα πόδια, αλλά οι άνδρες δεν δίνουν προσοχή σε αυτό.

2. Μέτρια- αυτό το στάδιο της νόσου ονομάζεται επίσης αντισταθμιστική. Οι φλέβες είναι πιο ορατές στην επιφάνεια του δέρματος, αλλά η διεύρυνση και η παραμόρφωσή τους εξακολουθούν να θεωρούνται δευτερεύουσες, όπως και η πίεση μέσα στο δοχείο. Σε αυτό το στάδιο, άλλα συμπτώματα εντείνονται, οίδημα, κόπωση και επώδυνες αισθήσεις εμφανίζονται για πρώτη φορά.
3. Στάδιο αποσυμπίεσης- η πιο σοβαρή μορφή, η περίπτωση που οι κιρσοί φτάνουν στο αποκορύφωμά τους. Υπάρχει έντονο πρήξιμο, έντονος πόνος που μπορεί να σας ενοχλεί καθ 'όλη τη διάρκεια της ημέρας, οι φλέβες προεξέχουν έντονα στην επιφάνεια του δέρματος και αλλάζουν. Σε αυτό το στάδιο σχηματίζονται αγγειακοί κόμβοι, η υπερβολικά αυξημένη αγγειακή πίεση οδηγεί σε βλάβη στα τοιχώματα των φλεβών και εμφανίζονται αιματώματα. Σε ιδιαίτερα προχωρημένες περιπτώσεις, εμφανίζονται τροφικά έλκη και έκζεμα. Στο τρίτο στάδιο, οι συντηρητικές μέθοδοι θεραπείας είναι απολύτως ανίσχυρες, ο ασθενής χρειάζεται χειρουργική επέμβαση, η ειδικότητα της οποίας επιλέγεται από τον γιατρό.

Θεραπεία των κιρσών

Όπως και στην περίπτωση των συμπτωμάτων, οι αρχές της θεραπείας εξαρτώνται άμεσα από το βαθμό προόδου των κιρσών. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι η συντηρητική θεραπεία αποδίδει καρπούς κυρίως στο πρώτο, μερικές φορές δεύτερο στάδιο ανάπτυξης της νόσου, διαφορετικά οι μέθοδοι συντηρητικής θεραπείας περιορίζουν κυρίως την ασθένεια, αλλά δεν δίνουν την ευκαιρία να απαλλαγούν εντελώς από κιρσούς. Ωστόσο, αξίζει να εξεταστεί ένα ευρύ φάσμα μεθόδων για την αντιμετώπιση της παθολογίας.

Συντηρητική θεραπεία

Για τη θεραπεία με συντηρητικές μεθόδους, μια ολοκληρωμένη προσέγγιση είναι πολύ σημαντική, η οποία συνεπάγεται κυρίως διαιτητικές προσαρμογές και αλλαγές στον τρόπο ζωής.

Όσον αφορά τη διατροφή, είναι σημαντικό να περιοριστεί η χρήση πρόχειρων φαγητών, λιπαρών και τηγανισμένων τροφίμων, γλυκών σε μεγάλες ποσότητες, ελαχιστοποίησης των αλμυρών, πικάντικων και όξινων τροφών, καθώς όλα αυτά συμβάλλουν στην κατακράτηση υγρών στο σώμα και εμποδίζουν τη ροή των λεμφών.

Όσον αφορά την προσαρμογή του τρόπου ζωής σας, θα πρέπει να προσπαθήσετε να κινηθείτε όσο το δυνατόν περισσότερο χωρίς να υπερφορτώνετε τα πόδια σας. Κάντε ελαφριά αθλήματα, κάντε τακτικούς περιπάτους, εάν πρέπει να καθίσετε πολύ στη δουλειά, κάντε μια προθέρμανση κάθε ώρα. Είναι επίσης πολύ σημαντικό να αποκλείσετε τις κακές συνήθειες, να σταματήσετε το κάπνισμα και να περιορίσετε όσο το δυνατόν περισσότερο τη χρήση αλκοόλ.

Θεραπεία φαρμάκων

Χωρίς τη χρήση ορισμένων φαρμάκων, η πλήρης θεραπεία είναι αδύνατη, επομένως, όταν επικοινωνείτε με έναν φλεβολόγο, ένας ειδικός μπορεί να συνταγογραφήσει φάρμακα των ακόλουθων ομάδων:

• Αντιπηκτικά - αλλάξτε τη σύνθεση του αίματος, μειώνοντας το ιξώδες του, το οποίο βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος και αποτρέπει το σχηματισμό στασιμότητας του αίματος και της λέμφου.
• Venotonics - όπως υποδηλώνει το όνομα, τα φάρμακα αυτής της ομάδας βελτιώνουν τον αγγειακό τόνο. Με τη σειρά του, βοηθά επίσης στη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος, αλλά βασίζεται σε μια διαφορετική αρχή δράσης.
• Ως συμπτωματική θεραπεία, συνταγογραφούνται αλοιφές από την κατηγορία ΜΣΑΦ, οι οποίες μειώνουν τις οδυνηρές αισθήσεις και σταματούν τη φλεγμονώδη διαδικασία, καθώς και συνταγογραφούν ειδικές αλοιφές για κιρσούς, εξαλείφοντας το οίδημα και άλλα συμπτώματα.
• Επίσης, ως μέρος της συντηρητικής θεραπείας, είναι απαραίτητο να φοράτε εσώρουχα συμπίεσης, αποτρέπει την εξέλιξη των κιρσών και βελτιώνει γενικά την κατάσταση του ασθενούς.

Χειρουργικές θεραπείες

Εάν η συντηρητική θεραπεία δεν δίνει τα επιθυμητά αποτελέσματα ή η ασθένεια έχει προχωρήσει πάρα πολύ, λαμβάνεται απόφαση για χειρουργική επέμβαση, στην περίπτωση αυτή επιλέγεται ένας από τους τύπους χειρουργικών επεμβάσεων:

• Σκληροθεραπεία- μια ουσία (συνήθως με τη μορφή αφρού) εγχέεται σε μια φλέβα, η οποία κολλά τα τοιχώματα του αγγείου, εξαιρουμένης της από την κυκλοφορία. Με την πάροδο του χρόνου, αυτό το δοχείο αφαιρείται, αντικαθίσταται από συνδετικό ιστό.
• Φλεβεκτομή- μια πλήρης επέμβαση, κατά τη διάρκεια της οποίας συγκρατείται η αναστόμωση μιας φλέβας και πραγματοποιείται η επακόλουθη εκτομή της πληγείσας περιοχής. Αυτή η μέθοδος είναι η πιο αποτελεσματική και ταυτόχρονα ριζοσπαστική, καθώς περιλαμβάνει μια τομή, την επιβολή λέξεων και μια μακρά περίοδο αποκατάστασης.
• Miniflebectomyείναι μια παραλλαγή της φλεβεκτομής, η οποία εκτελείται κυρίως σε μικρά αγγεία. Γίνεται παρακέντηση στο δέρμα, μέσω του οποίου τραβιέται ένα μέρος της φλέβας χρησιμοποιώντας ένα ειδικό χειρουργικό όργανο για επακόλουθη τομή. Η επέμβαση είναι ανώδυνη, η παρακέντηση επουλώνεται γρήγορα και δεν απαιτείται αποκατάσταση.
• Πήξη με λέιζερ- μια μέθοδος παρόμοια με τη σκληροθεραπεία, αλλά αντί να εισάγεται μια ειδική σύνθεση στον αυλό ενός αγγείου, βυθίζεται εκεί ένας λεπτός καθετήρας εφοδιασμένος με λέιζερ. Η θερμική δράση δημιουργεί ένα αποτέλεσμα σκλήρυνσης, λόγω του οποίου το αγγείο είναι επίσης κολλημένο μαζί.